امشب شب من نور ز مهتاب دگر داشت

وز گريه‌ي شادي جگرم آب دگر داشت

هنگام سحر خلق به محراب و دل من

ز ابروي بتي روي به محراب دگر داشت

قربان شوم و چون نشوم واي که آن چشم

بر جان من از هر مژه قصاب دگر داشت

ني داشت خبر از خود و ني از مي و مجلس

خسرو که خرابي ز مي ناب دگر داشت